End of Perth

Ola

Het is hier vrij stil geweest de voorbije maanden. Ik heb dan ook niet echt veel avonturen beleefd omdat ik 3 maanden gewerkt heb als airco leverancier. Maar nu is het tijd om terug op pad te gaan. Eerste doel: Darwin

Tot de volgende

Sydney - Perth met Ines

Yuu,

Na een toffe reis door New Zeeland ben ik op 16 januari weer in Sydney aangekomen, daar stond Ines mij al op te wachten. Ik kende mijn weg al een beetje in Sydney dus ik kon Ines een beetje rondleiden. We zijn o.a. een opera gaan kijken in the Sydney Opera House (mijn kerstcadeautje). Niet echt mijn ding maar wel een unieke locatie. Na een paar dagen zijn we mijn auto gaan halen die ik net buiten Sydney geparkeerd had en toen kon onze roadtrip beginnen. We hadden 5 weken om, wat uiteindelijk 8000km bleek te zijn, af te leggen.

De eerste twee weken hadden we wat minder geluk met het weer. Nog steeds wel boven de 20 graden maar af en toe regen. Toch hebben we een paar leuke campings en strandjes gezien. Na onze eerst nacht op een camping midden in het bos werden we al meteen gewekt door kangoeroes.

Voordat we in Melbourne aankwamen zijn we eerst nog gestopt op Philip Island. Hier zijn we naar een koala conservation geweest. Hier hebben we wel enkele pluizenballetjes hoog in de boom zien zitten maar echt goed konden we de koala's niet zien. Een paar dagen later zaten ze echter vlak bij onze auto op de camping. Een ander hoogtepunt op Philip Island waren de pinguïns die 's avonds terug aan land komen na een dagje vissen.

In Melbourne was de Australian Open bezig. We hebben gekeken voor tickets om een wedstrijd te volgen maar ze waren al uitverkocht. Er heerste wel een gezellige sfeer.

Via de Great Ocean Road langs prachtige stranden gereden richting Adelaide. Het heeft hier verschrikkelijk hard geregend, dat was wat minder.

Van daaruit zijn we verder gereden richting de Nullarbor. Dit is een langgerekt gebied waar geen bomen staan en om de 200km een tankstation te vinden is, maar meer ook niet. Hier hebben we emu's, dingo's en arenden gezien. De borden langs de weg waarschuwen ook voor kamelen, deze hebben we jammer genoeg niet gezien.

Eens dat we in West-Australië aangekomen waren werd het echt zomer met temperaturen boven de 30 graden. We hebben veel prachtige stranden gezien met wit zand en helderblauw water. In Bremer Bay hebben we een boottocht gedaan om naar orka's te kijken. Het zijn echt prachtige dieren. De trip op het water is Ines echter niet zo goed bevallen. Na een kwartier was ze al doodziek en kon uiteindelijk niet veel meer doen dan liggen, af en toe naar een orka kijken en dan weer gaan liggen.

Van hieruit zijn we verder gereden naar de wijnstreek van Zuid-West-Australië. Gratis wijn proeven en heerlijk eten op de truffelboerderij. Dat is echt iets voor ons. Kamperen kan ook een beetje decadent zijn.

Vlak voor we Perth bereikten zijn we nog in Fremantle en Rottnest Island geweest. Rottnest is een klein eilandje waar ge niet met de auto naartoe kunt. Iedereen rijdt er dan ook met een fiets. Het eiland is bekend voor zijn quokka's. Dit zijn kleine kangoeroe-achtigen die helemaal niet verlegen zijn en lijken te glimlachen als je er een foto van neemt.

Aangekomen in Perth had de temperatuur z'n maximum bereikt. Het was echt zweten. Gelukkig zaten we ook hier weer kort aan de zee die voor verkoeling kon zorgen. We zijn 's avonds naar een outdoor cinema geweest. We dachten dat we met onze frigobox en snackjes al overdreven hadden met wat we meebrachten. Blijkbaar niet. Mensen hadden daar volledige maaltijden mee.

Op onze laatste dag zijn we nog naar een waterpretpark geweest. Een leuke afsluiter van onze roadtrip.

Het minder goede nieuws is dat mijn auto niet helemaal ongeschonden in Perth is aangekomen. Morgen breng ik 'm binnen in de garage om m'n versnellingsbak te laten nakijken, die serieus hard ratelt. Het goede nieuws is dat ik vanaf volgende week werk heb. Ik moet met een camionette rondrijden en airco-onderdelen leveren.

De foto's van onze trip volgen binnekort.

Groetjes,

Ines en Kris

Nieuw Zeeland

Omdat Kris momenteel met Ines door Zuid Australie trekt, en hij dus betere dingen te doen heeft als zijn blog aan te vullen

Na 36 vliegen uur eindelijk in Christchurch aangekomen te zijn, zijn we Kris gaan ophalen in zijn Hostel met onze gehuurde bak (Nissan Wingroad).

Aangezien we redelijk hard stonken na de lange reis weet ik niet of het een blij weerzien was van twee kanten :).

Na nog eerst wat campeerspullen, eten en drank te hebben in geslaan zijn we aan onze tocht begonnen. Eerste stop Mount Cook NP.

Op de route zijn we langs Lake Tekapo en Lake Pukaki gereden. Dit was een eerste overweldigende indruk van de schoonheid van Nieuw Zeeland. De eerste nacht in Mt Cook hebben we een serieuze storm over ons heen gehad. Gelukkig hebben onze tenten het gehouden

Na Mount Cook NP zijn we via oostkust naar beneden gereden richting Fjordland. Aan de oostkust hebben we veel pinguins, zeeleeuwen, zeehonden een albatrossen gezien. Super grappige beesten. Wegens de soms antarctische wind en het koude water zat zwemmen er wel niet echt in. Al heeft Katrien wel een poging gewaagd door van de Moeraki Boulders af te 'springen'

Fjorland NP was ook echt vet. Hier hebben we een 2 daagse tocht gedaan van 40km door het regenwoud. Was soms wel afzien, zeker door de massa's irritante zandvliegen, maar absoluut de moeite. Na een cruise in Milford Sound zijn we via Queenstown en Wanaka , waar het echt een beetje Geordie Shore was, naar de West Coast gereden. Hier had Kris 's nachtswat last van kea's die zijn bierfleskes wouden pikkenen wekas die zijn tent aanvielen

We zijn vervolgens via het noorden van de westkust door Kahurangi en Abel Tasman naar Kaikoura gereden. Hier zijn we met een boot op zee gegaan op zoek naar potvissen. Het was overweldigend om zo enorme beesten te zien en zeker omdat er ook nog veel dolfijnen en kleinere walvissen rond zwommen.

Na Kaikoura moesten we naar Picton voor de Ferry naar het North Island en zat onze tijd op het zuider eiland er op.

Op het noorder eiland aangekomen bleek hier direct een pak meer 'beschaving'. We hebben hier dan maar direct gebruik van gemaakt en zijn in Wellington de befaamde 'Burger Fuel' gaan proeven mmmm! De hoogtepunten van het noorder eiland waren zeker de Tongariro Crossing, waar we 20km door 'Mordor' en langs 'Mount Doom' en vulkaankraters hebben gelopen, en de jetboat en kayak tour door de canyons van de Whanganui rivier. Ook de Taranaki vulkaan en de geisers en pruttelende modderpoelen van Rotorua waren heel speciaal en buitenaards.

Wij zijn ondertussen al weer thuis en hebben heimwee

Good times...Sweet as...

Christchurch

Yuu

Nog rap even profiteren van de gratis wifi in men hostel om men nog iets neer te schrijven. Men trip van de farm naar Sydney is vlot verlopen. Heb een stop gemaakt in de blue mountains waar ik voor de eerste keer in men auto geslapen heb. De campeerplaats was een heel stuk de bush in ma da maakte het wel avontuurlijk. De dag erna heb ik men auto dan in Sydney gedropt. Alles is eigenlijk vlot verlopen. Het was wel fijn om terug in Sydney te zijn hoewel ik de drukte na een dag wel alweer beu was.

Op naar Nieuw Zeeland dan. Ik was goed op tijd op de luchthavem maar de airline waar ik mee ging vliegen was vergelijkbaar met Ryanair. Inchecken duurde een eeuwigheid en alles was maar nipt.. Bovendien is ons vliegtuig 3u later vertrokken omdat de copiloot blijkbaar teveel vlieguren had.. Om 2u ben ik pas geland.. Op de luchthaven hebben ze me bij de douane ook nog een uir bezig gehouden en heel men rugzak leeggemaakt. Om half 4 lag ik uiteindelijk in men bed. En in Christchurch was het 20 graden kouder dan in Sydney..

De dag erna ben ik de stad wat gaan verkennen maar veel valt er niet te verkennen.. De stad is nog volledig in opbouw na de aardbevingen in 2011..Dan maar star wars gaan kijken en wat rondwandelen..

Vandaag heb ik een lord of the rings tour gedaan wat ik zeker wel de moeite vond. Vooral voor fans is het wel een aanrader omdat de toergids deel uitmaakte van de filmcrew. Ik heb mount sunday bezocht, wat het decor was voor edoras uit the two towers.

Morgen arriveren Tom en Katrien en gaan we aan onze tocht beginnen.

Ciao

Laatste dagen op de farm

Yuu

Men eerste avontuur in Australië zit er bijna op. Zondag vertrek ik hier en ga ik terug naar Sydney. Ik ga zondag een stop doen bij de blue mountains en daar voir de eerste keer overnachten in men auto. Maandag ga ik dan terug naar Sydney waar ik men auto ga parkeren bij een vriendelijke Sloveense meneer die ik ken via men ma.(danku mama;)). Ik ga dan gewoon nog eens een nacht in een hostel slapen. Ik vertrek dinsdagavond naar Nieuw Zeeland waar ik dan een week in een hostel in Christchurch zal verblijven tot Tom en Katrien arriveren. Ik zal me wel kunnen entertainen daar met een lord of the rings tour ofzo, of star wars gaan kijken in de cinema:)

Ik ben toch blij dat ik deze stap gezet heb en hier ben komen werken. Het heeft eigenlijk nooit echt aangevoeld als werken en dat is altijd positief. Ik ben nu ook wel wat aan het uitbollen hier want ik ben ook blij dat ik aan men volgende avontuur kan beginnen. Het is ook niet zo dat ik hier veel rijker ben geworden maar ik heb de periode tot ik echt kan reizen goed overbrugd. Ik denk dat ik ook heel wat geleerd heb over het boerderijwezen en zal er in België ook op een andere manier naar kijken nu. Bovendien weet ik ook wat meer over de vleesindustrie en hoe vrij de koeien en stieren hier kunnen rondbaggeren in de wei.

Jon heeft deze week een Brown snake doodgeschoten die hier op het terras zat. Ik was er niet bij anders had ik wel een foto van op afstand getrokken:).Het klinkt miss cru om dat beestje dood te schieten maar aangezien het de tweede meest giftigste slang ter wereld is wilt ge da beest niet rond uw huis hebben kruipen waar uw kinderen spelen en uw huisdieren rondlopen. Australiers zijn daar dan ook heel kordaat in en ze hebben allemaal hun arsenaal vuurwapens in huis.

Ik heb ook een aanvaring gehad met een inheems beestje. Ik had men t shirt buiten laten drogen en blijkbaar had zich daar een schorpioen in genesteld. Die me dan ook enkele keren goed heeft gestoken. Maar gelukkig zijn schorpioenen hier dan weer niet gevaarlijk, in tegenstelling tot ander kruipend ongedierte.

Ik ga ook nog wat fotos erop zetten als het lukt.

Tot de volgende,in Nieuw Zeeland

Ciao

Farmlife part3

Yu

Tijd voor nog eens een update. Echt veel is er niet veranderd tegenover de laatste keer. Ik zit een beetje in een routine wat wel een geruststellend gevoel geeft maar ik ben toch ook af aan het tellen voor ik op pad ga. Nog ruim 4 weken te gaan.

Deze week heb ik geleerd om kalveren te merken en te castreren. Beetje zielig maar die dingen moeten nu eenmaal gebeuren. Toch weer iets wat ik thuis nooit gedaan zou hebben. Mensen vragen aan mij of ik me niet eenzaam voel ma da valt eigenlijk nog wel mee, ik geniet wel van het veel alleen zijn en van de rust hier. Toch is het af en toe wel eens fijn om terug in de bewoonde wereld te komen.

Ik heb ook een stier achter mij aan gehad. Ik wist niet dat ik zo snel kon lopen:)

Vandaag heb ik 300km gereden om spectre te gaan kijken dus nu ga ik profiteren van degelijk internet om wa fotos op men blog te zetten.

Ik heb ook men eerste slang gezien. Maar die was heel rap ketsen voordat ik er een foto van kon nemen.

Ik probeer nog altijd Genk wa te volgen,vraag me echt af waarom ik nog de moeite doe..:)

Tot de volgende dan maar weer

Ciao

Farmlife part 2

Yuu

Ben nog altijd op de boerderij en ik ben hier echt wel graag. We zijn alle dagen aan het werk ma wel op een relaxed tempo. Jon is niet echt de meest stipte en hij heeft altijd wa tijd nodig om in gang te schieten:)

Vorige week waren zijn kinderen en vrouw ook hier omdat het schoolvakantie was. Ik heb ook een echte Australische bbq in de bush meegemaakt wat wel heel leuk was. Ondertussen is Jon opnieuw naar Sydney vertrokken voor een paar dagen. Ik heb wrl wat taakjes om me mee bezig te houden zoals controleren of de koeien nog water hebben enzo. Maar ik ga toch ook een beetje chillen en gebruik maken van het zwembad. Het begint hier op te warmen richting 30 graden en dit is eigenlijk de aangename periode van het jaar. In december zal het eerder richting 40 gaan.

Omdat het warmer begint te worden ga ik ook wa moeten uitkijken waar ik wandel want de slangen zullen zich snel laten zien. Denk dat ik er deze week wel eentje zal zien. Er zitten hier naar het schijnt veel Brown snakes en daar wilt ge niet door gebeten worden aangezien da de tweede meest gifstigste slang ter wereld is, en bovendien heel agressief. En ze verblijven vaak rond huizen omdat ze daar water en schaduw kunnen vinden.

Ik heb me ook al serieus geërgerd aan de vliegen hier. Die hebben de vervelende gewoonte om op uw gezicht te komen zitten als ge iets aan het doen zijt:). Een raam openzetten om te verluchten is hier dan ook geen optie.. Verder heb ik ook nog wat emus gespot en die oude wombat loopt hier nog altijd rond, da beest ziet er echt niet uit.

Ik moet deze week ook iemamd zen honden eten gaan geven. 9 stuks.. En die zitten allemaal in kooien,beetje zielig ma op een boerderij worden die honden meestal gebruikt voor allerlei taken.

Ik ga proberen om nog wa fotokes toe te voegen ma da is altijd een heel karwei als men internet constant wegvalt:)

Ciao

Farmlife

Yuuu

Het is alweer twee weken geleden voor ik nog iets op men blog heb gezet dus is het nog eens tijd.

Vorige week heb ik dus een week training gehad voor te werken op een farm. het was echt een supertoffe week en ik heb echt wel wa dingen bijgeleerd. Coole dingen zoals paardrijden, quad en dirtbikes. Maar ook nuttige dingen zoals omheiningen zetten en repareren, fatsoenlijk met een kettingzaag leren werken, met een 4x4 rijden enzovoort. Op woensdag wist ik al dat ik een job had dus dat was wel een geruststelling.

Op zaterdag is men baas me dan komen oppikken in het dichtbijzijnde plaatske waar nog beschaving was. John bleek een heel vriendelijke en behulpzame man te zijn dus ik had er onmiddelijk een goed gevoel bij. Hij is zelf ook in Europa en Belgie geweest en is altijd heel nieuwschierig over hoe het er bij ons aan toegaat. Na anderhalf uur rijden zijn we dan aangekomen in zijn huis. Een absolute oase van rust in vergelijking met Sydney. We hebben onmiddelijk een horde koeien verplaatst met een dirtbike en een ute(pick up truck). Maar om half 5 moesten we stoppen omdat er een belangrijke rugby wedstrijd op tv was. Ze zijn hier dus ook helemaal zot van sport. Ik heb voorlopig ook een kamer voor mij alleen in het huis wat een verademing is na het slapen in hostels met 5 anderen die liggen te snurken.

De dag erna zijn we eigenlijk de hele dag bezig geweest met het verplaatsten van 4 stieren. Die beesten zijn iets moeilijker te sturen en als zo een beest van 1 ton zich omdraait en briesend zen kop naar beneden doet dan slikt ge toch wel even. Maar met het nodige geduld en bepaalde trukskes zijn we er toch in geslaagd ze te verplaatsen.

De koeien hier zijn niet echt gewend aan menselijk contact en zijn heel angstig. Da maakt ze uiteindelijk wel voorspelbaar maar het is toch niet altijd even gemakkelijk om ze te sturen. In een grote wei valt da wel mee maar toen we 150 koeien in een kleine ruimte moesten zetten om ze 1 voor 1 te onthoornen en te vaccineren voelde ik me toch niet altijd even op men gemak.

Dit weekend ben ik alleen in het huis omdat John in Sydney verblijft tijdens de weekends omdat zen vrouw daar werkt en zen kinderen daar nog school gaan. De komende drie weken zullen zen vrouw en kinderen dan hier verblijven. Ik ga dan mijn intrek nemen in een huisje iets verderop waar ook alle voorzieningen aanwezig zijn( wel een beetje vervallen maar daar geef ik niet zo om:))

Ik heb vandaag ook men eerste ritje met de auto gemaakt naar het stadje en ik zat maar 1 keer op het rechterrijvak dus da valt nog mee:). Ik heb een andere gsm provider nu en nu heb ik toch een beetje bereik hier.

Tot de volgende

Ciao